W postapokaliptycznym metrze moskiewskim działo się wiele, lecz w petersburskim akcja wkracza poziom wyżej.
Popularne
-
Nie sposób oceniać tej książki inaczej niż przez pryzmat nastoletniego odkrycia fantastyki -- ta podróż, romantyczna przecież, głównego... -
Monografia operacji „Watchtower”, obarczona poważnymi błędami i niekonsekwencją w używanej przez autora terminologii wojskowej i morski... -
To genialna opowieść fantastyczna, prawdziwa perła w polskiej fantastyce, nie do streszczenia jednym zdaniem, której nie powinien zaczynać n... -
Czytanie tego, to był miesiąc męczarni, przerywania, zniechęcenia, nudy, odrealnienia, poczucia niemożliwości, pomstowania na głupotę, pr... -
Struś Twil (Trrrrwiiiiirrrlll), baryłkowce "Nie jesteśmy wrrrogami! Au!", piekielnie rajska dolina, luniaki, skradacze, Góry I... -
Książka, którą rozpoczyna brawurowa i przewrotna wariacja na temat potopu i Arki Noego, a rozdziały spina motyw klęski i żeglugi ku lądom,... -
Właściwie nie wiem, jakimi słowami dobrze opisać „Ocean na końcu drogi”, więc ograniczę się do wyznania, że po rozpoczęciu czytania ksi... -
Wystartował biegacz pełen werwy i wigoru, znający swoje poprzednie umiejętności, z ogromnymi nadziejami na życiowy wynik na tak długim ... -
Osnuta wokół losów pierwszego polskiego żaglowca szkolnego „Lwów” opowieść o Morzu i ludziach morza, gęsto naszpikowana anegdotą, pisan...
RSS
Posty
Komentarze
Trzeba by się w końcu za to Metro wziąć, dać mu szansę, skoro tak chwalisz. Z drugiej strony, słyszałam, że samo metro w Petersburgu jest jakieś takie...małe, w książce w sensie, w porównaniu z ogromem tego w Moskwie.
OdpowiedzUsuńMam na półce. Chyba sięgnę w końcu, bo z każdej strony zachęty :-)
OdpowiedzUsuńHeike naprawdę polecam, jeśli lubisz klaustrofobiczne klimaty:-) Piter moim zdaniem jest nawet lepszy niż oba Metra Głuchowskiego bo właśnie bardziej skupia się na akcji niż podróży po poszczególnych stacjach i opisie ich społeczności. Owszem, też są tu opisy stacji, ale cała fabuła skupia się zaledwie na kilku a nie jak w pierwowzorze na kilkunastu. To dla mnie akurat zaleta.
OdpowiedzUsuńNo i żeby nie spojlerować podpowiem tylko, że ten wyższy poziom to nie tylko przenośnia;-)
PS. W Woblinku kupiłem kolejną część Uniwersum - Andriej Diakow "Do światła". Recenzja, mam nadzieję, niebawem:-)
Będzie trzeba chwycić. zakupiłem kiedyś serię na woblinku. Kawałek świata metro poznałem grając w grę Metro (niestety w tym czasie prędkość sprzętu nie pozwalała na wygodną grę)
OdpowiedzUsuń