Swietłana Aleksijewicz, „Czarnobylska modlitwa”

Książka jest zbiorem monologów osób związanych z katastrofą czarnobylską, żon likwidatorów, matek  i dzieci wysiedlonych ze strefy, ludzi, którzy próbowali ratować, co tylko było możliwe, ale przede wszystkim to niezwykle poetyckie i przejmujące studium miłości, ofiarności, dramatu śmierci i straty, a także tragedii i fatalnego losu ludzkiego, związanego z ziemią w sposób mistyczny i społeczny, ale wobec mistyki i społeczeństwa, bezradnego.